In 2008 strijken rondtrekkende stammen neer in de bossen vlakbij de priorij van Mananthavady in Kerala, India. Aan de rivieroever raakt Father Jose Chempu met ze aan de praat. Als hij mee loopt naar hun tijdelijke hutjes in de rimboe, ziet hij onder welke erbarmelijke omstandigheden ze leven. Hij besluit te gaan helpen.
Fr. Jose: “In de bossen is helemaal niets, dus ze hadden geen onderdak, geen voedsel en de kinderen gingen niet naar school. Een onveilige situatie met de stromende moessonregens en door het gebrek aan hygiëne veel kans op gezondheidsproblemen.” In overleg met de mensen in de kolonies, heeft hij en zijn team stap voor stap gezorgd voor onderwijs en leermiddelen voor de kinderen, zodat ze kunnen leren lezen en schrijven, hun eigen kwaliteiten en potenties ontdekken en zich sociaal ontwikkelen in relatie met de dorpsgemeenschap. Na tijdelijke oplossingen zoals dekzeilen als afdak, zijn er huisjes gebouwd, sanitaire voorzieningen aangelegd en putten geslagen, waardoor ze beschikken over schoon drinkwater. Uiteraard ging daar veel overleg aan vooraf met de lokale overheid, die de grond uiteindelijk beschikbaar stelde aan de stammen.
Zelfhulpgroepen
Fr. Jose: “Daarnaast is het belangrijk dat deze mensen zelf een inkomen kunnen verdienen, zodat ze voor hun gezin kunnen zorgen. Daarom hebben we door de tijd heen 77 zelfhulpgroepen opgezet, waarin 10 tot 15 vrouwen voorlichting en training krijgen en aangeven wat ze nodig hebben.” Om te kunnen werken, blijkt een dagopvang voor de jongste kinderen een eerste vereiste. Dan gaat het snel. Dankzij de financiële bijdrage van Solidair met India wordt geïnvesteerd in twee molens, waarmee graan en later ook koffie en specerijen worden gemalen. Dit moet natuurlijk ook verpakt en verkocht worden, dus er wordt een pand verbouwd tot winkel. Deze ligt aan de doorgaande weg, een goede zichtlocatie. Er is behoefte aan eenvoudige, goedkope kleding, dus er wordt een naaiatelier en een winkeltje opgezet. Vrouwen krijgen training.
Voedselvoorziening
Voedselvoorziening is ook van belang. Fr. Jose: “Zaden, bemesting en grondbewerking is nodig om groenten en fruit te telen. We zorgen dat de vrouwen geiten, kippen en konijnen kunnen houden, zodat er melk, eieren en vlees op het menu komt. Ook hebben we een planten- en boomkwekerij opgezet, waar dagelijks vijf mensen aan het werk zijn.” Intussen is deze ondernemende Norbertijn projectleider geworden in Kasaragod, waar hij enthousiast een school voor gehandicapte kinderen opzet en uitbouwt.
Fr. Vipin gaat in 2020 door op de ingeslagen weg en bouwt de inkomensgenerende activiteiten verder uit. “Een kopieermachine zorgt voor lokaal drukwerk, er worden producten gemaakt van bamboe, op zes plekken in de kolonies worden bananenchips geproduceerd en sinds dit jaar is de productie van papieren tassen gestart.
Grote wens: zelf zeep maken voor een goede hygiëne
Voor een goede hygiëne wordt een belangrijk deel van het beschikbare gezinsbudget besteed aan de aanschaf van zeep(-producten). Een grote wens is om deze zelf te kunnen maken op basis van natuurlijke ingrediënten, voor een beduidend lagere prijs. Er is nog een bedrag nodig van € 5.150,- om dit te realiseren (project 38910). Wilt u hiervoor een donatie doen, dat kan hier.
Het project omvat de aanschaf van grondstoffen voor de productie van zeep (-producten) en een training voor vijf vrouwen. De opbrengst zorgt ervoor dat de vrouwen hun eigen inkomen verdienen, nieuwe grondstoffen kunnen kopen en de arme inwoners van de kolonies minder kosten hebben. Wilt u hiervoor een donatie doen, dat kan via onze doneerpagina.
“Graag bedanken we alle donateurs die zich het lot van deze arme mensen hebben aangetrokken en er samen voor zorgen dat er een florerende dorpsgemeenschap is ontstaan in de bossen bij Mananthavady.”
